Hirurški pacijent je često izložen neizvesnosti, strahu, bolu, kao i različitim stepenima diskonfora, koji otežavaju njegovo lečenje i ozdravljenje. Brojne dijagnositčke i terapeutske procedure koje se danas primenjuju u pristupu hirurškom bolesniku praćene su stresom koji dovodi do oslobađanja različitih medijatora, pokreće simpatičko-adrenergični sistem, a kao posledicu ima promene karidocirkulatorne, respiratorne i metaboličke funkcije. Nije manje značajna ni imunosupresija kao posledica ovakvog odgovora organizma na stres. Posebnu pažnju zaslužuje primena sedacije i analgezije kod pacijenata u jedinicama intezivne terapije, različitim ambulantnim procedurama, kao i u dečijem uzrastu.
Sedatio, onis, lat. – znači umirenje, analgesia, ae. gr. – predstavlja nestanak osetljivosti na bol, dok analgosedatio – jeste istovremeno davanje analgetika i sedativa sa ciljem postizanja obe komponente. Zapravo se radi o multimodalnom pristupu ovom problemu kojim se želi postići najbolje moguće dejstvo. U ovom smislu danas se terminološki govori o proceduralnoj sedaciji i analgeziji, analgosedaciji.
Ciljevi koji se postižu na ovaj način su: anskioliza – otklanjanje straha, retrogradna amnezija – odsustvo sećanja od momenta davanja sedativa do prestanka njegovog evidentnog dejstva kontrola psihomotornog nemira, smanjenje psihostimulacionog stresa i analgezija – pri davanju analgetika.
Osobine ,,idealnog“ sedativa/analgetika se ne razlikuju od istih kriterijuma za medikamente u najširem smislu reči: sigurna i jednostavna primena, brz nastup i brz prestanak dejstva, eliminacija leka zavisna od funkcije organa, mogućnost dejstva i postizanje određenog stepena sedacije, minimalan uticaj na različite funkcije. Pored toga, veoma je važno da nema kumulacije leka, oslobašanja histamina, toksičnosti, interreakcije sa drugim lekovima i da njihova primena ne dovodi do razvoja zavisnosti i tolerancije.
Primena sedacije u ambulantnim uslovima je kontrainsikovana kod pacijenata sa kompromitovanim disajnim putem, značajnim poremećajem respiratorne i kardiovaskularne funkcije, poremećenog mentalnog statusa, kao i kod poremećaja u eliminaciji lekova.
Sedacija i anagosedacija
Definicija i podela sedacije
Nacionalni institut zdravlja i Američka pedijatrijska akademija su 1985. gidube definisale tri nivoa sedacije: svesna sedacija (plitka, površna, laka) koja predstavlja medicinski kontrolisano stanje deprimirane svesti (između sna i budnosti – budan, ali bez tegoba), duboka sedacija koja znači medicinski kontrolisano stanje deprimirane svesti ili nesvesti iz koje se pacijent ne može lako probuditi (blisko opštoj anesteziji) i opšta anestezija kao poseban entitet, sa svim svojim karakteristikama.
Današnja terminologija i definicija proceduralne sedacije i analgezije se donekle razlikuju:
1 Minimalna sedacija (anksioliza)
Lekom izazvano stanje tokom koga pacijet odgovara normalno na verbalne komande. Mada kognitivne funkcije i koordinacija mogu biti promenjene, ventilacijska i kardiovaskularna funkcija su normalne.
2 Umerena sedacija (ranije svesna sedacija)
Lekom izazvana depresija svesti tokom koje pacijent odgovara na verbalne komande ili laganu taktilnu stimulaciju. Spontana ventilacija je adekvatna, a kardiovaskularna funkcija najčešće stabilna.
3 Disocijativna sedacija
Kataleptično stanje slično stransu, izazvano disocijativnim medikamentom ketaminom, koje karakteriše duboka analgezija i amnezija sa očuvanim efleksima disajnog puta, spontanom respiracijom i amnezija sa očuvanim refleksima disajnog puta, spontanom respiracijom i kardiovaskularnom stabilnosti.
4 Duboka sedacija
Lekom izazvana depresija svesti tokom koje pacijent ne može biti lako probuđen, ali odgovara na ponovljene bolne stimulacije. Sposobnost održavanja spontane ventilacijske funkcije može biti smanjena dok je kardiovaskularna funkcija najčešće održana.
5 Opšta anestezija
Opšta anestezija sa svim svojim karakteristikama koje joj daju specifičnost.
Opšte smernice
Pre započinjanja sedacije potrebna je dobra procena i odgovarajuća priprema pacijenta. Kritično oboleli, kao i urgentni pacijenti, zahtevaju posebnu procenu. Proceduralna sedacija kod ambulantnih pacijenata za elektivne procedure znači i primenu ASA preporuka (apstinencija od uzimanja bistrih tečnosti 2-3h, a 4-8h za guste tečnosti, kašastu i čvrstu hranu).
Treba pažljivo proceniti mogućnost produženog metabolizma i ekskrecije ovih lekova kod dece uzrasta ispod 6 meseci i prisustva hepatičnih i renalnih oboljenja. Kod primene sedacije najbitnije je kontinurano posmatranje pacijenata, da bi se na vreme uočili nepovoljni i neželjeni efekti sedativa/analgetika. Sedativi i analgetici se mogu primeniti na uobičajene načine primene lekova: per os, transmukozno (nazalno, rektalno), intravenski (pojedinačne doze ili u vidu kontinurane infuzije), intramuskularno, supkutano, transdermalno, zavisno od vrste leka, uzrasta pacijenta i indikacija.
Procena i monitoring sedacije vrše se:
- kliničkom procenom;
- numeričkom procenom (putem različitih skoring sistema, Ramseskor, Kambridž skor);
- merenjem koncentracije lekova u krvi;
- elektroencefalogramom (EEG);
- evociranim potencijalima;
- bispektralnim indeksom (BIS ( 0 – EEG neaktivnost 100 – potpuna budnost; 40-65 opšta anestezija; 65-85 sedacija).
Za kliničku primenu procene sedacije najčešće se koriste klinička procena doktora, neki od skoring sistema, kao i BIS. Korišćenje monitoringa tokom proceduralne sedacije i analgezije znatno olakšava i čini ovaj postupak sigurnim. Kontinuirana pulsna oksimetrija sa zvučnim signalima (oksigenacija), kapnometrija i kapnografija (ventilacija), kao i krvni pritisak i elektrokardiogram (EKG) (hemodinamika) monitoriraju se neinvazivno kod ovih pacijenata. Vitalni znaci se mere u pravilnim intervalima, pri čemu su osnovne vrednosti izmerene pre davanja medikamenata. Povećan rizik od nastanka komplikacija postoji par minuta posle intravenski date medikacije i u neposrednom periodu nakon završetka procedure, kada su spoljni nadražaji prekinuti.
Ovaj delokrug rada znači i ovaveznu odgovarajuću opremu za obezbeđenje disajnog puta i resuscitaciju, što podrazumeva kiseonika, maska-balon ventilaciju, sukciju, kao i lekove za reverziju dejstva. Takođe je poželjno imati i defibrilator, kao i aparat za anesteziju.
Nakon sedacije mnogi primenjuju skoring sisteme za procenu oporavka pacijenata. Za period od 24h od sedacije potrebno je dati pisana upustva o vladanju pacijenata.
Lekovi za sedaciju i analgosedaciju
Grupe medikamenata koji se koriste za sedaciju i analgosedaciju:
- sedativi-hipnotici,
- analgetici,
- disocijativni sedativi,
- inhalacioni agensi,
- antagonisti.
U grupu sedative – hipnotici svrstavaju se bezodijazepini (midazolam, dijazepam), barbiturati (pentobarbital, metoheksital, tiopental) i neki od lekova posebnog farmakološkog reda (hloral hidrat, etomidat, propofol).
Propofol, etomidate, metoheksital i tiopental su ultrakratkog dejstva. Početak njihovog delovanja je brz, trajanje kratko, ali se može produžiti kada se daje u ponovljenim, dodatnim dozama. Sedativi-hipnotici nemaju specifične analgetske osobine, pa im se često dodaju analgetici opioidnog tipa za izvođenje bolnih procedura (fentanil, morfin, alfentanil, sufentanil, remifentanil). Kod disocijativne sedacije se koristi ketamin, a kod inhalacione sedacije azotni oksidul uz kiseonik, sam ili u kombinaciji sa opioidima.
Antagonisti – Lekovi za reverziju se ne daju rutinski, već se koriste kod prekomerene sedacije ili kod respiratorne depresije kada pacijenti ne odgovaraju na verbalne ili taktilne stimulacije posle određenog vremena. U tu grupu spadaju nalokson (opioidni antagonist), nalmefen (takođe opioidni antagonist, ali dužeg dejstva u odnosu na nalokson) i flumazenil (antagonist benzodijazepinske sedacije i respiratorne depresije).
U budućnosti proceduralna sedacija i analgezija će biti usmerene na sigurnost i efikasnost primenjenih lekova, opremu i odgovarajuće treninge medicinskog osoblja koje u njoj učestvuje.
Ukoliko Vam se svideo naš tekst, zamolili bismo Vas da nas podržite tako što ćete nas pratiti na Facebook-u ili Twitter-u. Ostanite sa nama i upoznajte nas bolje >>!
Pročitajte još
- Lekovi za akutni bol (+nefarmakološko lečenje)
- Sindrom multiorganske disfunkcije
- Anestetici i drugi lekovi za opštu anesteziju
- Diuretici: podela prema mestu delovanja, indikacije i interakcije
- Opšta anestezija: priprema, neželjena dejstva i oporavak
- Karijes
- Epiduralna anestezija
- Lekovi za kašalj: Antitusici i Mukolitici
- Transferin
- Kreatinin u krvi
- Crna stolica
- Gastritis
- Nadbubrežne žlezde: najčešće bolesti
- Kortizol: funkcija, regulacija i fiziologija stresa
- Upala • Zapaljenje
- Lek za gorušicu
- Hepatitis C simptomi i principi lečenja ovog oboljenja
- Ciroza jetre • Uzroci i principi lečenja uznapredovale ciroze
- Bol u dojci • Koji su mogući uzroci? • Mastalgija (mastodinija)
- Lupus kože: lupus erythematosus chronicus cutaneus
- Tehnika uzimanja kliničkog materijala iz oka i uha
- Značaj vitamina i koenzima u medicinskoj praksi
- Akutna reumatska groznica (ARG)
- Plesiomonas shigelloides
- Štitna žlezda: simptomi i principi lečenja poremećaja
- Glukagon i njegove funkcije
- Gvožđe u krvi • (Fe)
- Antibiotici za urinarne infekcije
- Upala jednjaka • Ezofagitis
- Rak jetre simptomi i lečenje
- Prolaktinom: uzroci, simptomi i znaci
- Psorijaza (Psoriasis Vulgaris): faktori rizika, simptomi i lečenje
- Lekovi za hipertireozu i hipotireozu
- Histiociti
- Aeromonas
- Načini primene lekova
- Kronova bolest (Morbus Crohn): simptomi, komplikacije i lekovi
- Ascites • Tečnost u trbušnoj duplji
- Sepsa
- Nealkoholna masna jetra • Nealkoholni steatohepatitis
- Lekovi za lečenje anemija
- Plodnost nakon upotrebe intrauterinih kontraceptiva
- Medicinski značaj strukture proteina
- Terapijska dijeta obolelih od bubrežnih oboljenja
- Helicobacter pylori • Heliko bakterija simptomi i lečenje
- Bakterijske fimbrije (pili)
- Kolonoskopija
- Embolija pluća simptomi
- TSH test: kada je snižen, a kada je povišen ovaj hormon?
- Operacija hemoroida (lečenje šuljeva)
- PMS: predmenstrualni sindrom
- Morfin: kome je lek namenjen?
- Mioglobin
- Glicidi – ugljeni hidrati
- Koje sve funkcije proteini imaju u organizmu?
- Smanjite rizik od kancera i teških bolesti antioksidansom
- Trening
- Želudac
- Hipertrofija i atrofija mišića
- Pseudomonas aeruginosa
- Interferon
- Diabetes insipidus • Insipidni dijabetes
- Natrijum u krvi • (Na)
- Cistoskopija
- Trigliceridi
- Autoimuni hepatitis
- Jetra
- Divertikulitis • Šta je? • Ishrana • Terapija
- Hepatitis B
- Rak prostate simptomi i principi lečenja • Kancer prostate
- Uvećana prostata • Benigna prostatična hiperplazija (BPH)
- Rak štitaste žlezde: skoro 3 puta češći kod žena
- Rak pankreasa: jedan od najagresivnijih tumora
- Gladovanje: uticaj na organizam
- Clostridium difficile: uzročnik pseudomembranoznog kolitisa
- Koji je značaj vode u medicini?
- Biološki značaj peptida
- Postupak uzorkovanja urina za pregled
- Hemoproteini
- Fibrilarni proteini
- Hemijski sastojci i molekulska struktura žive ćelije
- Značaj biohemije za medicinu
- Pluća i bubrezi – fiziološki puferi
- Bordetella pertussis – Veliki kašalj
- Homeostaza kalcijuma
- Trombociti
- Pankreas • Gušterača
- Zelena stolica
- Glavobolja • Lekovi prirodnog porekla i terapijski pristupi • Top 10
- Čir na dvanaestopalačnom crevu
- Koronarna bolest srca: glavni simptom je bol u grudima
- Hipoglikemija: nizak nivo šećera u krvi
- Menopauza: simptomi i principi simptomatske terapije
- Osteoporoza: fizička aktivnost smanjuje mogućnost preloma kostiju
- Katarakta (siva mrena): simptomi i operativno lečenje
- Hipotireoza: smanjena funkcija štitne žlezde
- Bisoprolol: indikacije, neželjena dejstva i ublažavanje nuspojava
- Leukopenija
- Protidi
- Proteini
- Heteroproteini
- Holesterol
- Koenzimi
- Zamor mišića
- Bolesti imunološkog sistema
- Rod Pseudomonas – bakterije
- Koje su uloge krvi u organizmu?
- Šećer u krvi – homeostaza glukoze
- Urea u krvi • Krvna slika
- Poliurija
- Upala bešike • Cistitis
- Bakterije u urinu bez simptoma (mokraći)
- Hronični pankreatitis
- LDH • Laktat dehidrogenaza
- Alkalna fosfataza • ALP
- Gastroskopija
- Peptički ulkus želuca i duodenuma
- Kamen u žuči
- Žučna kesa
- Čir na želucu • (simptomi & lečenje)
- Infarkt miokarda simptomi i lečenje • Srčani udar
- Poličistični jajnici • PCOS • Sindrom policističnih jajnika
- Bol u leđima uzroci i principi lečenja • Lumbago
- Meningitis simptomi i lečenje kod dece i odraslih
- Fizička aktivnost: ključ za dobro zdravlje i pravilan razvoj dece
- Mononukleoza: simptomi, komplikacije i lečenje
- Visok krvni pritisak (hipertenzija): uzroci, simptomi i lečenje
- Upala sinusa (sinusitis/rinosinuzitis): uzroci, simptomi, znaci i lečenje
- Upala bubrega: uzroci, simptomi, znaci i lečenje
- Kako sniziti visok krvni pritisak?
- Lekovi za tretman akutnog zastoja srca
- Akutno oštećenje bubrega kod kritično obolelih
- Leukociti • bela krvna zrnca • WBC
- Hemoglobin • HGB • Krvna slika
- Minorni hemoglobini
- Sta su to vitamini?
- Primena enzima u kliničkoj dijagnostici i terapiji
- Globularni proteini
- Glikoproteini (biohemija)
- Staphylococcus aureus
- Escherichia Coli – Dijareja
- Brucella – Bruceloza
- Clostridium botulinum – Botulizam
- Insulin
- Hematokrit • HTC
- Feritin
- Krv u urinu (mokraći) • Hematurija
- Lek za urinarne infekcije • Top 12
- Proteini u urinu (mokraći) • Proteinurija
- Leukociti u urinu
- Tromboza
- Pankreatitis • Upala pankreasa (gušterače)
- GGT • Gama-glutamiltransferaza
- Antivirusni lekovi za genitalni herpes
- Herpes na usni • Labijalni herpes
- Bolovi u želucu
- Tromboza noge • DVT duboka venska tromboza
- Aritmija • Poremećaj srčanog ritma
- Anemija • Malokrvnost
- Toksoplazmoza: testiranje i simptomi infekcije koju izaziva Toxoplasma gondi
- Opstipacija kod odraslih (zatvor stolice)
- Lekovite banje u Srbiji + smeštaj (cena)
- Angina pektoris: simptomi, dijagnoza i terapija
- Legionarska bolest (Legionella pneumophila): klinička slika i lečenje
- Dermatomikoze: gljivične infekcije glatkih regija kože
- Maligni Melanom (Melanoma Malignum)
- Pemfigus simptomi i lečenje: pemhigus chronicus
- Gasovi u stomaku: uzroci i saveti
- Lipoproteini – LDL, VLDL, HDL , Chylo
- Deoksiribonukleinska kiselina – DNK
- Vitamin B12
- Bolesti štitaste žlezde
- Terapijska dijeta obolelih od gastrointestinalnih oboljenja
- Krv u stolici
- Vrste pregleda stolice
- Regulacija šećera (ugljenih hidrata)
- Yersinia Pestis – Kuga
- Vibrio cholerae – Kolera
- Haemophilus influenzae
- Metabolizam organizma
- Virus: građa i funkcija
- TORCH test
- Urinarne infekcije: uzroci, simptomi i lečenje kod žena i muškaraca
- Krv u spermi (ejakulatu) • Hematospermija
- Bakterije i virusi
- Debelo crevo
- Boja stolice
- Gastropareza
- Mučnina i povraćanje
- Refluks • (GERB)
- HDL holesterol (dobar)
- Akutni bronhitis
- Trombocitopenija • Niski trombociti u krvi
- Kako zaustaviti proliv (dijareju) ?
- Mastitis • Upala dojke simptomi i komplikacije
- Masna jetra simptomi i prirodni principi lečenja
- Kako preboleti mamurluk ?!
- Kolitis: simptomi, uzroci i vrste
- Rak Kože: Maligni Tumori Kože
- Kako zaustaviti krvarenje iz nosa?: Epistaksa